منتقد آگاه

اینک سردار آزادگان و قافله‌سالار عاشورائیان، به کربلا رسیده است. او با کاروانی از حماسه‌سرایان میثاق عشق و بندگی آمده است تا "تمام حریت ایمانی" را در برابر "تمام اسارت دنیاطلبی" به نمایش گذارد. حسین علیه‌السلام آمده است تا میدان کربلا را میدان "عشق و خون" کند و به تمام تاریخ "پیروزی خون آزادگان" را بر "شمشیر قدرت‌طلبان" اعلان دارد.

حسین علیه‌السلام آمده است تا "دین" را در برابر "آزادی جاهلی" اعتلا بخشد و بر خلاف میل و اراده و باور "یزیدیان"، "پیروزی دین" و "شکست این آزادی" را در تمام تاریخ نهادینه نماید.

حسین علیه‌السلام آمده است تا آنچنان که در " خطبه منا " فرمود: "حقوق ستمدیدگان را از ستمگران بازپس گیرد، و با ستمگران مبارزه نماید، و ثروت‌های عمومی و غنایم جنگی را طبق قانون اسلام عادلانه توزیع کند، و صدقات را از موارد صحیح و واجب آن جمع‌آوری نماید و همه را در موارد شرعی و صحیح به مصرف رساند." و این یعنی "قیام برای امر به معروف و نهی از منکر"، و یعنی "اخراج صاحبان قدرت نامشروع و دنیاطلبان بی‌ایمان در هر لباس و نام از عرصه حاکمیت دینی، و به حاکمیت رسانیدن صالحان در خدمتگذاری دینمدارانه و البته عدالت‌گسترانه.

اینک در کربلا خیمه‌هایی برپا شده که "خون خدا" سالار خیمه‌نشینان است، و عباس بن علی علیه‌السلام حافظ و پاسدار آن! در مقابل آن لشکری خیمه‌زده است که از تار و پود تک‌تک آن‌ها "حرص و طمع دنیاطلبی و قدرت‌خواهی" فوران می‌زند، و هر یک از آن‌ها آماده است تا با ریختن "خون خدا" به متاعی از دنیا برسد. متاعی ناچیز که بیشترین آن ملک ری است و طمع‌ورز به آن "عمر سعد". عمر سعد که سابقه ایمانی و سابقه جنگی دارد و در کربلا نیز به "امامت جماعت کوفیان و شامیان" می‌ایستد. آیا همانگونه که امام خمینی بارها متذکر می‌شد، نباید در هر عاشورا حسینیان و یزیدیان زمان را در مراثی و سوگواری‌ها معرفی کرد تا دندان طمع قدرت‌طلبان و حرام‌خواران در لباس‌های دینی و سوابق ... کشیده شود، و اگر نشد، با مصاف عاشورائیان، به قهقرای تاریخ رانده شود، و قرآن حاکمیت یابد؟!

منبع : وب سایت اختصاصی فاطمه رجبی
www.fatemehrajabi.com